نوشته های علی رسولی

اینجا نوشتن و فکر کردن را می آموزم

نوشته های علی رسولی

اینجا نوشتن و فکر کردن را می آموزم

طبقه بندی موضوعی

یک ضرب المثل آموزنده

چهارشنبه, ۷ تیر ۱۳۹۶، ۰۹:۲۸ ب.ظ

در حال مطالعه بودم که به اصطلاح "paving the cowpath" برخوردم. در مورد مفهوم آن بیشتر جستجو کردم. موارد کاربرد و تاریخچه بوجود آمدن این اصطلاح برایم جالب و آموزنده بود.

ترجمه فارسی اصطلاح فوق می شود: "آسفالت کردن راه های مال رو". این اصطلاح (یا ضرب المثل) وقتی بکار می رود که برای حل یک مساله، اولین جوابی که به ذهنمان می رسد و دم دستی ترین راه حل ها (راه حل هایی که گذشتگان استفاده می کردند) را انتخاب کنیم.

داستان این اصطلاح به زمانی برمی گردد که شهر بوستون به تازگی ایجاد شده بود و فاقد راه های آسفالته بود. روسای شهر تصمیم به آسفالت کردن راه ها می گیرند، اما بجای ترسیم یک طرح منظم از خیابان ها، راه های مال رو که در اثر رفت و آمد احشام کوبیده شده بود را آسفالت می کنند و یک طرح پیچیده، ناکارآمد و غیرمنطقی از خیابان ها ایجاد می نمایند.



در حوزه تکنولوژی اطلاعات، "آسفالت کردن راه مال رو" یعنی اینکه فرآیندهای کسب و کار را به همان صورتی که هست اتوماتیک کنیم، بدون آنکه درباره اثربخش یا کارآمد بودن این فرآیندها فکر کنیم.

اصطلاح "dont pave the cowpaths" یعنی در ارتقا و بهبود هر چیزی یا در استفاده از تکنولوژی ها و ابزارهای جدید، به سنت های قدیمی و روش های فعلی محدود نمان، بلکه سعی کن با در نظر گرفتن هدف نهایی، روش های جدید و نوآورانه ابداع کنی. روش هایی که با وجود تکنولوژی های جدید امکان پذیر شده اند.

این نوشته ی امیر تقوی درباره قرار دادن پرداخت الکترونیکی در مجموعه ورزش انقلاب در تهران می تواند مصداق خوبی برای آسفالت کردن راه مال رو باشد. اینکه در استفاده از تکنولوژی های جدید، به هزاران مسیر ممکن و طراحی جدید برای انجام فرآیندها فکر نمی کنیم و صرفا برخی از کارهای قبلی را بصورت الکترونیکی انجام دهیم.

مصداق های دیگری که به ذهن من می رسد، درباره فرصت هایی است که شبکه جهانی اینترنت و فضای مجازی برای تسهیل کارها فراهم کرده است.

کانال های مختلف انتقال اطلاعات را در نظر بگیرید. شبکه های تلویزیونی، شبکه های رادیویی، خطوط تلفن و خطوط اینترنت هرکدام روش های خاص خود را برای انتقال اطلاعات اتخاذ کرده اند. اما با ظهور و گسترش شبکه جهانی اینترنت می توان تمامی اطلاعات را بر بستر این تکنولوژی جدید منتقل کرد و دیگر نیازی به وجود کانال های ارتباطی مجزا برای موبایل، تلویزیون و رادیو نخواهیم داشت.

اگر پخش کانال های تلویزیونی از طریق اینترنت را در نظر بگیریم، باز هم باید حواسمان باشد که صرفا "مسیرهای مال رو را آسفالت نکنیم". تلویزیون با توجه به محدودیت های تکنولوژیکی آن دوران یک ابزار ارتباطی یک طرفه بود و فیدبک گرفتن از مخاطبین بسیار دشوار می نمود. اما در فضای اینترنت نباید همان رویکرد (پخش یک طرفه) را ادامه دهیم. در کانال تلویزیونی اینترنتی می توان رفتار مخاطبین را کاملا تحت نظر گرفت و تحلیل کرد. می توان با کمترین هزینه از آن ها درباره برنامه ها و حتی بخش های مختلف یک برنامه نظر سنجی کرد.

چنانچه در آموزش مجازی و تحت وب نیز چنین رویکردهایی اتخاذ شده است و رفتار کاربران بصورت دقیق مانیتور می شود، کاری که در فضای آموزش فیزیکی براحتی امکان پذیر نیست. اگر برای آموزش در فضای مجازی همچنان روش های قبلی و ساختار معلم و کلاس را حفظ کنیم و از دانشجویان بخواهیم که در ساعت های مشخصی وارد سایت شوند و از آموزش ها استفاده کنند، هرگز نمی توانیم از تمامی ظرفیت های این فضا به خوبی استفاده کنیم .

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۶/۰۴/۰۷
علی رسولی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی