چرا کسانی که بیشتر به دنبال پول می دوند، کمتر به آن می رسند
يكشنبه, ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۱۲:۲۷ ق.ظ
وقتی که از کودکی در خانواده ای که با مشکلات و محدودیت های مالی درگیر است بزرگ می شویم، ناخودآگاه، پول اهمیت و جایگاه ویژه ای در ذهن ما پیدا می کند و آن را راه حل همه مشکلات فعلی خودمان و کلید رضایت و خوشبختی می دانیم. بنابراین کسب پول بیشتر به یکی از مهمترین معیارهای تصمیم گیری و شاید تنها معیار تصمیم گیری ما (و احتمالا اطرافیانمان) تبدیل می شود.
وقتی که می خواهیم رشته تحصیلی یا شغل آینده خودمان را انتخاب کنیم، تمام فکرمان اینجاست که چه رشته ها و شغل هایی میزان دریافتی بیشتری دارند. وقتی که می خواهیم کسب و کار خودمان را آغاز کنیم یا برای کار کردن به شرکتی مراجعه کنیم یا وضعیت محل کار فعلی مان را بسنجیم، میزان درآمد ماهانه مهمترین و شاید تنها پارامتری است که در نظر می گیریم.
مشکل اینجاست که تاکید هرچه بیشتر بر پول، باعث غفلت ما از معیارهای اساسی دیگر می شود. بعنوان مثال در انتخاب شرکتی که می خواهیم در آن جا کار کنیم، می توانیم به سوالات زیر فکر کنیم:
+ بعد از 5 سال کار کردن در این شرکت، چه چیزهای جدیدی یاد خواهم گرفت و چه دانش، مهارت و تجربه ای کسب خواهم نمود که من را به انسان توانمندتر و متمایزی تبدیل کند؟ آیا محیط شرکت، کارمندان، مدیران و فرهنگ سازمانی آن برای یادگیری مطالب جدید مناسب است؟
اگر هیچ چیز جدیدی یاد نگیریم، ارزش کارهایمان با گذشت زمان افت خواهد نمود. چنانکه آفیس یا زبان انگلیسی بلد بودن در چند سال گذشته یک مهارت کم یاب و یک وجه تمایز خوب بود، اما امروزه دیگر ارزش چندانی ندارد و افراد بسیاری با آن آشنا شده اند. بنابراین از نظر من، یادگیری از کار و کسب مهارت و دانش بیشتر، یکی از مهمترین معیارهای انتخاب شغل و محل کار است.
+ آیا زمینه کاری این شرکت با هدف ها، علایق و استعدادهای من همسو است؟
وقتی که به کاری مشغول می شویم که علاقه و استعدادی در آن نداریم، هرچقدر هم که میزان درآمد اولیه آن بالا باشد، بعد از مدتی از انجام آن کار احساس نارضایتی خواهیم داشت و از طرف دیگر نمی توانیم با تمام توانمان برای موفقیت و حرفه ای شدن در آن کار تلاش کنیم. در نتیجه صرفا به دریافتی ماهیانه بالا دلخوش می شویم، سعی می کنیم ساعت های کاری را به هر نحوی بگذرانیم و بعد از ساعت های کاری با خرج کردن درآمدمان بصورت موقت لحظاتی از شادی و احساس رضایت را بخریم.
+ روند پیشرفت و آینده شرکت و وضعیت بازار آن چگونه است؟
اگر در یک شرکت نوپا استخدام شویم، ممکن است حجم بسیاری از کارهای مختلف و درآمد کمی داشته باشیم. اما این شرکت روند رشد بسیار خوبی دارد و در آینده توام با رشد نمایی شرکت، درآمد ما نیز بعنوان یکی از اعضای اصلی شرکت بصورت نمایی رشد خواهد کرد. اما در یک شرکت بزرگ و جا افتاده، هر چیزی بعد از گذشت سال ها به تعادل رسیده، ممکن است درآمد اولیه بیشتری داشته باشیم، اما احتمالا رشد نامعمولی را نیز تجربه نکنیم.
با تمرکز صرف بر میزان درآمد ماهانه و در نظر نگرفتن مسائل دیگر (که چند نمونه از آن ها در قالب سوال های بالا بیان شد)، باعث می شود که به کارهای کوتاه مدت و درآمدهای بالا اما مقطعی روی بیاوریم که در بلندمدت پایدار نیستند یا رشد نمی کنند.
در نهایت باید بپذیریم همانطور که معلم و دوست عزیزمان به ما آموخت، درآمد بالا، ثروتمند شدن و رضایت، محصولات جانبی موفقیت هستند که در بلندمدت بدست می آیند و هیچ راه میان بری برای رسیدن به آنها وجود ندارد.
وقتی که می خواهیم رشته تحصیلی یا شغل آینده خودمان را انتخاب کنیم، تمام فکرمان اینجاست که چه رشته ها و شغل هایی میزان دریافتی بیشتری دارند. وقتی که می خواهیم کسب و کار خودمان را آغاز کنیم یا برای کار کردن به شرکتی مراجعه کنیم یا وضعیت محل کار فعلی مان را بسنجیم، میزان درآمد ماهانه مهمترین و شاید تنها پارامتری است که در نظر می گیریم.
مشکل اینجاست که تاکید هرچه بیشتر بر پول، باعث غفلت ما از معیارهای اساسی دیگر می شود. بعنوان مثال در انتخاب شرکتی که می خواهیم در آن جا کار کنیم، می توانیم به سوالات زیر فکر کنیم:
+ بعد از 5 سال کار کردن در این شرکت، چه چیزهای جدیدی یاد خواهم گرفت و چه دانش، مهارت و تجربه ای کسب خواهم نمود که من را به انسان توانمندتر و متمایزی تبدیل کند؟ آیا محیط شرکت، کارمندان، مدیران و فرهنگ سازمانی آن برای یادگیری مطالب جدید مناسب است؟
اگر هیچ چیز جدیدی یاد نگیریم، ارزش کارهایمان با گذشت زمان افت خواهد نمود. چنانکه آفیس یا زبان انگلیسی بلد بودن در چند سال گذشته یک مهارت کم یاب و یک وجه تمایز خوب بود، اما امروزه دیگر ارزش چندانی ندارد و افراد بسیاری با آن آشنا شده اند. بنابراین از نظر من، یادگیری از کار و کسب مهارت و دانش بیشتر، یکی از مهمترین معیارهای انتخاب شغل و محل کار است.
+ آیا زمینه کاری این شرکت با هدف ها، علایق و استعدادهای من همسو است؟
وقتی که به کاری مشغول می شویم که علاقه و استعدادی در آن نداریم، هرچقدر هم که میزان درآمد اولیه آن بالا باشد، بعد از مدتی از انجام آن کار احساس نارضایتی خواهیم داشت و از طرف دیگر نمی توانیم با تمام توانمان برای موفقیت و حرفه ای شدن در آن کار تلاش کنیم. در نتیجه صرفا به دریافتی ماهیانه بالا دلخوش می شویم، سعی می کنیم ساعت های کاری را به هر نحوی بگذرانیم و بعد از ساعت های کاری با خرج کردن درآمدمان بصورت موقت لحظاتی از شادی و احساس رضایت را بخریم.
+ روند پیشرفت و آینده شرکت و وضعیت بازار آن چگونه است؟
اگر در یک شرکت نوپا استخدام شویم، ممکن است حجم بسیاری از کارهای مختلف و درآمد کمی داشته باشیم. اما این شرکت روند رشد بسیار خوبی دارد و در آینده توام با رشد نمایی شرکت، درآمد ما نیز بعنوان یکی از اعضای اصلی شرکت بصورت نمایی رشد خواهد کرد. اما در یک شرکت بزرگ و جا افتاده، هر چیزی بعد از گذشت سال ها به تعادل رسیده، ممکن است درآمد اولیه بیشتری داشته باشیم، اما احتمالا رشد نامعمولی را نیز تجربه نکنیم.
با تمرکز صرف بر میزان درآمد ماهانه و در نظر نگرفتن مسائل دیگر (که چند نمونه از آن ها در قالب سوال های بالا بیان شد)، باعث می شود که به کارهای کوتاه مدت و درآمدهای بالا اما مقطعی روی بیاوریم که در بلندمدت پایدار نیستند یا رشد نمی کنند.
در نهایت باید بپذیریم همانطور که معلم و دوست عزیزمان به ما آموخت، درآمد بالا، ثروتمند شدن و رضایت، محصولات جانبی موفقیت هستند که در بلندمدت بدست می آیند و هیچ راه میان بری برای رسیدن به آنها وجود ندارد.
